بالماسکه

  کسی چه میدونه که فعلا خبر خاصی نیست و با ریتمِ "هرچه بادا باد" داریم میگذرونیم. کسی چه میدونه که دلم خیلی هوای برونشیتو کرده! کسی چه میدونه که اونروز تو کافه گودو واقعا تصمیممو گرفتم ولی بعد بازم مثل همیشه یه چیزی منصرفم کرد. کسی چه میدونه که هوس تدریس و دیدن دوباره شاگردام داره دیوونم میکنه. کسی چه میدونه که ماهیِ کوچیکِ قرمزو دوباره دیدم و دلم برای خل و چل بازیاش تنگ شد. کسی چه میدونه که دارم لئو رو فراموش میکنم.  فقط یکی میدونه که ته دلم واقعا چی میخوام...   ✔ رستلر... دارد؟    بالماسکه...

خودش بود

رِستلِر !!!

 

بالماسکه...

 

همیشه یه چیزی داشته باش که آرومت کنه

یه چیزی که نتونه بره...

 

✔ دلم "گلی" رو میخوااااااد.

✔ یدفعه باهام خوب شد, بترسم ازش؟!!!

 

بالماسکه...

 

امسال برای بیست و چهارمین پروانگی, نه ذوقی بود, نه شوری و نه حوصله ای.  مثل 94, همان آدمهای تکراری, همان تبریک های از سر ناچاری, که مثلا تظاهر کنند "ما به یادت هستیم"...! هیچ چیز این روزها آنطور که باید نیست. شاگردانِ جانِ خونِمان کم شده. باشد که تا تابستان نیامده روی ماهشان را ببینم.

 

✔ 18 اُم با اگزما , 20 اُم با هانی 

بالماسکه...

 

جمعه بود و طاقتم طاق...

گفت برویم کافه نادری

رفتیم ولی

نبود...!

 

✔ فلش دادیم, فلش گرفتیم.

✔ غفورِ مهربانِ من!

 

بالماسکه...

 

جلوی پارک لاله 

یه موتوری داره میزنه به من

رانندش...چه آشناست.

چقدر بزرگ شده...!!!!!!!!!!!!

 

✔ فیروزی, انقلاب,کوچه مستعلی

 

بالماسکه...

 

حالا به فرض هم که 19 بدنیا امده باشم یا اصلا 29 اُم. چه فرقی میکند. تاریخ تولدم همانجاییست که شما سه تا جانِ جانان برایم کلی نقشه میریزید و به بهانه غافلگیری, من را تا تئاتر شهر میکشانید. بعد هم من زودتر میرسم و نقشه لو میرود. به گمانم عشق همینست. همین لبخندهای گاه و بیگاه نفیس, ویبره رفتن های التهاب پوست و در گوشی های اگزما. 

 

✔ تنم در تارو پود عشق انسانهای خوب نازنین بسته است!

✔ مرسی از دوستای اگزما. اخرشم نفهمیدیم چی به چی بود.

 

بالماسکه...

 

 

✔ این مدلی حرف زدنشو قربوووون...

✔ تا شنبه چندبار بمیرم و زنده بشم؟!!!

✔ گَفور و گِیرت :)))

بالماسکه...

 

- if i'm not mistaken

+ really?!

- sure

 

✔ اینبار اشتباه ترین بود...!!!

 

بالماسکه...

  ماه رمضان امسال یکجور دیگری بود.بالاخره دست روزگار زد پس کله ام و خوشی هایمان شروع کردند به ذُق ذُق کردن. همه چیز از همین هفتمین "تـیـــر"95 شروع شد که آقای ژپی سیاه مشق ها و شاعری هایش را بدرقه راهمان کرد. القصه اینکه کمر همت را بسته ایم تا ببینیم در این آشفته بازار چند مَرده حلاجیم!!!   ✔آقای ژپیِ دوست داشتنی! ✔ قالیشویی شربت اوغلی شعبه دیگری ندارد :) ! ✔ رفته بودیم افطاری که سر از سینما و لاله و لیو درآوردیم. ✔وقتشه که خیلیارو از زندگیم ریموو کنم. بعضی نبودنها بهتر از بودنه!   بالماسکه...

 

7 تیر ماه بود که...

9مهر بود که...

یک هفته بعد از 16 فروردین بود که...

 

+ چه بساطی پهن کرده ایم برای خودمان ها... یکی نیست بگوید تو را چه به این جنگولک بازی ها آخر، بنشین پایان نامه ات را کامل کن بجای این توهمات خزعبل...

 

بالماسکه...